Skip to main content

The lost moon

 

Once upon a time, in a grand estate, a wealthy family gathered in their lush, temple-like garden. The garden, filled with sacred statues, incense, and chanting swamijis, felt more like a shrine than a place of nature’s beauty. Amidst this reverence, a little girl named Anaya was captivated by the moon, her innocent joy standing in stark contrast to the garden's somber atmosphere. She played under its soft glow, her laughter a gentle melody against the night's silence.


As dawn broke, Anaya's joyous shouts turned to cries of despair. "The moon is gone!" she screamed, her eyes wide with panic. The family, deeply disturbed, reported this to the king, who immediately commanded his soldiers and subjects to find the missing moon.


Days passed in fruitless search, the kingdom in turmoil over the moon’s disappearance. Then, from the edge of the village, came an old woman, her face weathered but her eyes sharp with wisdom. She approached the palace and offered a solution. "I will find the moon," she declared, "but first, everyone must listen to a story from our history."


The courtyard fell silent as she began her tale. "Long ago, our nation was a beacon of knowledge and unity. Science thrived, education was valued, and our people worked across the globe, respected for their intellect and wisdom. We embraced the wonders of the universe, and our minds were open to learning and progress."


"But over time," the old woman continued, "we fell prey to the poison of false pride and blind nationalism. A wave of cultural infiltration spread, glorifying a distorted past filled with rituals and dogmas. Politicians spun fake narratives, turning the government into a machine of hate and propaganda. People began to fear and loathe those different from themselves, forgetting the principles of science, facts, and humanity. They blindly followed a leader who promised a return to an imagined glory, attacking minorities and silencing dissent."


"Our society, once rich in knowledge and compassion, was reduced to a shell of ignorance and hostility. Questions ceased, science was dismissed, and superstition reigned. In this darkness, we lost not only our wisdom but also our very souls."


As she finished, the old woman’s voice grew softer. "We are now in that present. We have lost our way, our common sense, and our fellow humans who once cherished science and empathy. The moon you seek is still there, hidden behind the veil of our own ignorance."


She then explained the natural phenomena of the universe, how the earth, sun, moon, and stars moved in a harmonious dance. The people, once blinded by their false beliefs, now began to understand. They looked up, realizing the moon was never lost; their perception was clouded by their own misconceptions.


Anaya's face lit up with joy as she saw the moon reappear in the night sky, understanding its phases and the illusion of its disappearance. The kingdom, too, felt a deep remorse for their past errors. They pledged to reclaim their lost knowledge and foster a culture of inquiry and acceptance once more.


The old woman’s tale lingered in their hearts, a poignant reminder of the dangers of ignorance and the enduring light of truth. And so, the kingdom began its journey towards enlightenment, with the moon as a symbol of their renewed commitment to wisdom and unity.



Comments

Popular posts from this blog

ഞാൻ തേടിയ ഒരു യഥാർത്ഥ ഹീറോയെ ഞാൻ കണ്ടെത്തുന്നു

പ്രവാചകൻ മുഹമ്മദ്(ﷺ)എന്നെ ഒരിക്കലും സ്വാധീനിച്ചിരുന്നില്ല.. എനിക്ക് നബിയോട് പ്രത്യേകിച്ച് ഒരു ഇഷ്ടവും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല.. എനിക്ക് ചെയ്യാന്‍ മടി ഉള്ള കാര്യങ്ങള്‍ ചെയ്യാന്‍ മാത്രം പഠിപ്പിച്ചു തന്ന ഒരു ആത്മീയ നേതാവ്.. അതിലപ്പുറം നബി എനിക്കാരുമായിരുന്നില്ല.. പക്ഷെ അന്നും പലരും നബിയെ പ്രാണനെ പോലെ സ്നേഹിക്കുന്നത് ഞാന്‍ കണ്ടിട്ടുണ്ട്.. പക്ഷെ എന്തിനു എന്ന ചോദ്യത്തിന് ആരും കൃത്യമായി ഒരു ഉത്തരം നല്‍കിയിരുന്നില്ല.. 'നമ്മുടെ നബിയല്ലേ, നമ്മള്‍ സ്നേഹിക്കണ്ടേ' എന്ന തികച്ചും യുക്തിരഹിതമായ ഒരു സ്നേഹം മാത്രം.. . ഞാനെന്ന ആ ഇരുപതുകാരന്‍ അന്ന് വീരനായകന്മാര്‍ക്ക് പിറകിലായിരുന്നു.. ഹീറോസിനെ മനസ്സില്‍ കൊണ്ട് നടക്കാനായിരുന്നു എനിക്കിഷ്ടം. ഭഗത് സിംഗ് മുതല്‍ സച്ചിന്‍ തെണ്ടുല്‍ക്കര്‍ വരെയുള്ളവരും ഷെര്‍ലക് ഹോംസ് മുതല്‍ മംഗലശ്ശേരി നീലകണ്ഠന്‍ വരെയുള്ളവരും അന്നെന്റെ ഹീറോസ് ആയിരുന്നു.. എന്നിട്ടും നബി എനിക്കൊരു ഹീറോ അല്ലായിരുന്നു. കുറെ ആചാരങ്ങള്‍ ചെയ്യാന്‍ പഠിപ്പിച്ച, എനിക്ക് മനപാഠം ആക്കാന്‍ ബുദ്ധിമുട്ടുള്ള മന്ത്രോച്ചാരണങ്ങളുടെ രചയിതാവ് മാത്രം.. പള്ളിയുടെ ഒരു മൂലയില്‍ തസ്ബീഹ് മാലയില്‍ മന്ത്രങ്ങള്‍...

ലൈഫ് ഈസ്‌ ബ്യുടിഫുല്‍

എന്നും വരയും കുറിയുമൊക്കെ ചാലിച്ച് എന്തെങ്കിലും ചെയ്യണമെന്നു കരുതിയിരുന്നെങ്കിലും അതൊന്നും ഈയുള്ളവന് നടന്നില്ല. പക്ഷെ എല്ലാം ബുധിരാക്ഷസനെന്നു വിശേഷിപ്പിക്കുന്ന idiot കമ്പ്യൂട്ടറില്‍ ഒതുങ്ങി .. സ്വന്തമെന്നു പറയാനാവില്ലെങ്കിലും ചില കോഡുകള്‍ മാത്രം എന്റെ വക..എന്നാലും ഞാനും ഈ പഹയന്റെ സഹായത്താല്‍ ബ്ലോഗിലിടം നേടി..!   ================================================================ ജീവിതം , അതിപ്പോഴും ഒരു ചോദ്യ ചിഹ്നമായി നില്‍ക്കുന്നു. കലാലയ ജീവിതത്തില്‍ എല്ലാം ഒരു തമാശയായും സ്വന്തമായി ബാധ്യതയില്ലതെയും അങ്ങനെ കടന്നു പോയി. ഇപ്പോള്‍ കാര്യങ്ങളുടെ സ്ഥിതി മാറി, അതോടെ എന്റെ ഗൌരവവും. പക്ഷെ എല്ലാം മനസ്സില്കാനും കേള്കാനും പറയാനും ഞാന്‍ തന്നെ ആയതു പോലെ. ആരും ആരെയും ഒന്നിനും സഹായികാണോ, ഒന്നും കേള്കാണോ തയ്യാറല്ല. പക്ഷെ ചില കഥകള്‍ എല്ലാര്ക്കും ഇഷ്ടമാണ്. അതില്‍ ഞാന്‍ പെടില്ലെല്ലോ..! മനസ്സിന്റെ കോണില്‍ ഇങ്ങനെ ഉയരുന്ന ചിന്തകള്‍ ചിലപ്പോഴെങ്കിലും കവിതയായി ഭാവിചെങ്കില്‍ എന്ന് ആഗ്രഹിച്ചിരുന്നു. പക്ഷെ എന്നെ പോലെ കലാ ബോധാമില്ലതവര്ക് അങ്ങിനെ പറ്റുമോ ? അത് കൊണ്ട് ഗദ്യ രൂപത്തില്‍ അങ്ങ് കാച്ചിയേക്കാമെന്നു വെ...

Education in Critical Thinking and Empathy

In a world rife with injustice, lies, and hatred, one might question the efficacy of education in shaping individuals who question such injustices and demonstrate empathy towards their fellow beings. It's disheartening to witness the prevalence of blind belief in allegations without critical examination. However, while education may not offer a panacea for societal ills, its impact on fostering critical thinking and empathy cannot be underestimated. Education serves as a beacon of enlightenment, empowering individuals to question the status quo and challenge prevailing narratives. Through the cultivation of critical thinking skills, education equips individuals with the ability to discern truth from falsehood, to analyze information critically, and to question assumptions. However, the efficacy of education in instilling such values depends on the quality of education provided and the emphasis placed on fostering these skills. Furthermore, education plays a pivotal role in nurturin...