The Void in Society

Without our knowledge or wish, we are born into this world, entering a society that shapes us from our earliest moments. As we grow, society's influence permeates our thoughts and actions, guiding us along paths we did not initially choose. However, amid this influence, a troubling phenomenon emerges: the normalization of sins. This silent acquiescence to wrongdoing creates a profound void in our moral landscape, a void that calls for reflection and change.

We witness inhabitants being expelled from their own lands, their right to live trampled by the boots of oppressors. Society often responds with a deafening silence, born from fear, ego, or complicity. When the resistance to oppression is labeled a crime, and mob lynching becomes an accepted horror, we must ask ourselves: what moral compass guides us? When crimes are normalized, when we turn a blind eye to injustice, we reveal a deep moral failing within our collective conscience.

Consider the plight of women in our society. We speak of empowerment and equality, yet seldom do we see women replacing men as rulers in significant numbers. Instead of truly exercising freedom and democracy, we often witness the spread of hatred against specific religions, ethnicities, colors, and languages. This hypocrisy highlights a disturbing reality: our proclamations of progress are often empty, masking the persistent inequalities and prejudices that plague our world.

We are born with bare hands, and with bare hands, we die. In this brief span of life, it is our duty to confront the moral void and strive for a society where justice and compassion prevail. We must challenge the normalization of sins and refuse to be silent in the face of oppression. True empowerment means creating a world where all individuals, regardless of gender, religion, or ethnicity, can lead and thrive.

Our collective silence and inaction are the greatest sins of all. It is time to break this silence and fill the void with voices that demand change. Let us not be mere witnesses to the normalization of wrongdoings but active participants in building a just and equitable society. Only then can we truly honor the bare-handed simplicity with which we enter and leave this world.

Comments

ഞാൻ തേടിയ ഒരു യഥാർത്ഥ ഹീറോയെ ഞാൻ കണ്ടെത്തുന്നു

പ്രവാചകൻ മുഹമ്മദ്(ﷺ)എന്നെ ഒരിക്കലും സ്വാധീനിച്ചിരുന്നില്ല.. എനിക്ക് നബിയോട് പ്രത്യേകിച്ച് ഒരു ഇഷ്ടവും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല.. എനിക്ക് ചെയ്യാന്‍ മടി ഉള്ള കാര്യങ്ങള്‍ ചെയ്യാന്‍ മാത്രം പഠിപ്പിച്ചു തന്ന ഒരു ആത്മീയ നേതാവ്.. അതിലപ്പുറം നബി എനിക്കാരുമായിരുന്നില്ല.. പക്ഷെ അന്നും പലരും നബിയെ പ്രാണനെ പോലെ സ്നേഹിക്കുന്നത് ഞാന്‍ കണ്ടിട്ടുണ്ട്.. പക്ഷെ എന്തിനു എന്ന ചോദ്യത്തിന് ആരും കൃത്യമായി ഒരു ഉത്തരം നല്‍കിയിരുന്നില്ല.. 'നമ്മുടെ നബിയല്ലേ, നമ്മള്‍ സ്നേഹിക്കണ്ടേ' എന്ന തികച്ചും യുക്തിരഹിതമായ ഒരു സ്നേഹം മാത്രം.. . ഞാനെന്ന ആ ഇരുപതുകാരന്‍ അന്ന് വീരനായകന്മാര്‍ക്ക് പിറകിലായിരുന്നു.. ഹീറോസിനെ മനസ്സില്‍ കൊണ്ട് നടക്കാനായിരുന്നു എനിക്കിഷ്ടം. ഭഗത് സിംഗ് മുതല്‍ സച്ചിന്‍ തെണ്ടുല്‍ക്കര്‍ വരെയുള്ളവരും ഷെര്‍ലക് ഹോംസ് മുതല്‍ മംഗലശ്ശേരി നീലകണ്ഠന്‍ വരെയുള്ളവരും അന്നെന്റെ ഹീറോസ് ആയിരുന്നു.. എന്നിട്ടും നബി എനിക്കൊരു ഹീറോ അല്ലായിരുന്നു. കുറെ ആചാരങ്ങള്‍ ചെയ്യാന്‍ പഠിപ്പിച്ച, എനിക്ക് മനപാഠം ആക്കാന്‍ ബുദ്ധിമുട്ടുള്ള മന്ത്രോച്ചാരണങ്ങളുടെ രചയിതാവ് മാത്രം.. പള്ളിയുടെ ഒരു മൂലയില്‍ തസ്ബീഹ് മാലയില്‍ മന്ത്രങ്ങള്‍...

ലൈഫ് ഈസ്‌ ബ്യുടിഫുല്‍

എന്നും വരയും കുറിയുമൊക്കെ ചാലിച്ച് എന്തെങ്കിലും ചെയ്യണമെന്നു കരുതിയിരുന്നെങ്കിലും അതൊന്നും ഈയുള്ളവന് നടന്നില്ല. പക്ഷെ എല്ലാം ബുധിരാക്ഷസനെന്നു വിശേഷിപ്പിക്കുന്ന idiot കമ്പ്യൂട്ടറില്‍ ഒതുങ്ങി .. സ്വന്തമെന്നു പറയാനാവില്ലെങ്കിലും ചില കോഡുകള്‍ മാത്രം എന്റെ വക..എന്നാലും ഞാനും ഈ പഹയന്റെ സഹായത്താല്‍ ബ്ലോഗിലിടം നേടി..! ================================================================ ജീവിതം , അതിപ്പോഴും ഒരു ചോദ്യ ചിഹ്നമായി നില്‍ക്കുന്നു. കലാലയ ജീവിതത്തില്‍ എല്ലാം ഒരു തമാശയായും സ്വന്തമായി ബാധ്യതയില്ലതെയും അങ്ങനെ കടന്നു പോയി. ഇപ്പോള്‍ കാര്യങ്ങളുടെ സ്ഥിതി മാറി, അതോടെ എന്റെ ഗൌരവവും. പക്ഷെ എല്ലാം മനസ്സില്കാനും കേള്കാനും പറയാനും ഞാന്‍ തന്നെ ആയതു പോലെ. ആരും ആരെയും ഒന്നിനും സഹായികാണോ, ഒന്നും കേള്കാണോ തയ്യാറല്ല. പക്ഷെ ചില കഥകള്‍ എല്ലാര്ക്കും ഇഷ്ടമാണ്. അതില്‍ ഞാന്‍ പെടില്ലെല്ലോ..! മനസ്സിന്റെ കോണില്‍ ഇങ്ങനെ ഉയരുന്ന ചിന്തകള്‍ ചിലപ്പോഴെങ്കിലും കവിതയായി ഭാവിചെങ്കില്‍ എന്ന് ആഗ്രഹിച്ചിരുന്നു. പക്ഷെ എന്നെ പോലെ കലാ ബോധാമില്ലതവര്ക് അങ്ങിനെ പറ്റുമോ ? അത് കൊണ്ട് ഗദ്യ രൂപത്തില്‍ അങ്ങ് കാച്ചിയേക്കാമെന്നു വെ...

Education in Critical Thinking and Empathy

In a world rife with injustice, lies, and hatred, one might question the efficacy of education in shaping individuals who question such injustices and demonstrate empathy towards their fellow beings. It's disheartening to witness the prevalence of blind belief in allegations without critical examination. However, while education may not offer a panacea for societal ills, its impact on fostering critical thinking and empathy cannot be underestimated. Education serves as a beacon of enlightenment, empowering individuals to question the status quo and challenge prevailing narratives. Through the cultivation of critical thinking skills, education equips individuals with the ability to discern truth from falsehood, to analyze information critically, and to question assumptions. However, the efficacy of education in instilling such values depends on the quality of education provided and the emphasis placed on fostering these skills. Furthermore, education plays a pivotal role in nurturin...

experimentswithdoubts

Search This Blog